فعال بازار سرمایه و دبیر انجمن اقتصاددانان ایران تأکید کرد که فرابورس باید انگیزه ورود نوآوران زیستمحیطی به اقتصاد را تقویت کند.
پیمان مولوی فعال بازار سرمایه و دبیر انجمن اقتصاددانان ایران در گفتوگو با خبرنگار صنعت مالی درباره ورود شرکتهای آبشیرینکن به بازار فرابورس و تأثیر این اقدام در حل مسئله کمآبی در آینده و تنوع صنایع بورسی اظهار کرد: این اقدام نشاندهنده آغاز مسیری جدید برای مشارکت بخش خصوصی در یکی از حیاتیترین بحرانهای کشور یعنی بحران کمآبی است.
وی در ادامه با طرح این سوال که اساساً ورود بورسی به چنین مجموعههایی چه تاثیری میتواند در حوزه حل مسئله کمآبی داشته باشد؟ متذکر شد: برخی تصور میکنند بازار سرمایه قادر است در این زمینه تغییر چشمگیری ایجاد کند، اما پرسش اصلی این است که این ورود دقیقاً چه کمکی قرار است بکند؟
آیا هدف آن تجدید منابع زیرزمینی آب است؟ آیا میتواند مستقیماً در حفظ یا بازسازی ذخایر آبی نقش ایفا کند؟ این بخشها نیازمند سیاستگذاریهای کلان ملی هستند و منطق بورس ذاتاً ابزار یا سیاست آبی نیست.
فعال بازار سرمایه و دبیر انجمن اقتصاددانان ایران یادآور شد: درست است که حالا یک شرکت وارد شده و نماد آن درج یا معامله شده، اما مسئله مهمتر این است که این رخداد بتواند منجر به توسعه سیاستگذاریهای پایدار شود.
مولوی تبیین کرد: سیاستگذاریها باید از دل بازار سرمایه، انگیزه ورود شرکتهای دیگر به حوزههای زیستمحیطی و فنی را تقویت کند و اگر بازار سرمایه بتواند مسیر تأمین مالی طرحهای نوآورانه در زمینه آب، انرژی تجدیدپذیر و محیط زیست را هموار سازد، آنگاه باید گفت که این ورودها معنای عمیقتری خواهند پیدا کرد.
وی با اشاره به نقش فرابورس در جذب شرکتهای دانشبنیان و صنعتی تأکید کرد: فرابورس بستری است که میتواند برای شرکتهایی مانند آبشیرینکنها، ابزاری برای تأمین مالی پروژههای زیرساختی حیاتی فراهم کند، اما این مهم زمانی مؤثر خواهد بود که سیاستگذاری اقتصادی، فنی و زیستمحیطی در کنار هم پیش بروند. یعنی ورود به فرابورس تنها آغاز کار است، نه پایان آن.
فعال بازار سرمایه و دبیر انجمن اقتصاددانان ایران تأکید کرد: این سیاستگذاری و توسعه سیاستگذاری در این حوزه اگر با نوآوریهای فنی و زیستمحیطی همراه شود، میتواند مسیر تازهای برای حل مسئله بحران آب در کشور بگشاید.
مولوی تشریح کرد: بازار سرمایه در ذات خود نه ابزار مدیریتی منابع آب، بلکه ابزار تأمین سرمایه لازم برای اجرای پروژهها و فناوریهایی است که به این هدف خدمت میکنند، از اینرو ورود شرکت آبشیرینکن را باید نماد آغاز تفکر سرمایهگذاری بخش خصوصی در حوزه آب دانست، نه پایان راه اصلاح ساختار منابع آبی کشور.
گفت و گو : حسین بوذری